Prawda Bez Recepty

Na jakim poziomie musielibyście znać język obcy, żeby wyjechać za granicę? Wystarczy średnio komunikatywnie, czy może chcecie najpierw mówić jak Anglicy, żeby emigrować i czuć się swobodnie w Anglii? Podejrzewam, że każdy inaczej odpowie na to pytanie, ponieważ wykonuje inny zawód, wyjeżdża z innym zamiarem, jest bardziej lub mniej wrażliwy, itd… W niektórych zawodach biegła znajomość języka jest wymagana przy przyjęciu do pracy. Tak też jest w przypadku wielu zawodów medycznych, m.in. farmaceutów i lekarzy. Właśnie przypomniał mi się przypadek polskiego chirurga, który w londyńskim szpitalu pokazywał palcem narzędzia chirurgiczne, bo nie zdążył wcześniej zaznajomić się z odpowiednią terminologią, ale nie idźmy tą drogą ;) Są też zawody, w których język jest w mojej opinii jeszcze większą przeszkodą, jeśli chcemy podjąć pracę za granicą. Bo powiedzmy, jeśli jesteś prawnikiem lub psychologiem, to w Twojej pracy naprawdę każde słowo może mieć znaczenie. Nie tylko znaczenie sło

„Apteka to nie piekarnia”, „farmaceuta to nie sprzedawca”, „apteka to nie sklep”. Wielu z nas, moi drodzy farmaceuci, używa często tych i podobnych sformułowań. Zwykle wtedy, gdy pacjenci nas popędzają, wykazują brak szacunku, rozmawiają w aptece przez telefon, nie doceniają naszej wiedzy. Zastanówmy się teraz wspólnie nad znaczeniem tych słów w kontekście przez nas używanym. Czy to oznacza, że w piekarni czy innym sklepie można zachowywać się niekulturalnie? Czy to znaczy, że sprzedawca jest gorszy od nas, nie ma wiedzy i można go popędzać? Jeśli według Ciebie odpowiedź brzmi „tak”, to już rozumiem, dlaczego ciągle powtarzasz te zdania. Jestem farmaceutą, ale zdarzyło mi się pracować jako sprzedawca w Polsce i w Anglii oraz w aptekach w obu tych krajach. W Polsce niezależnie od tego, czy to był sklep czy apteka – zawsze byłam poganiana. Czułam, że muszę wszystko robić szybciej i biegać, bo gdy normalnie chodzisz to przecież klient/pacjent musi poczekać 5 sekund dłużej na